ಪ್ರೇಮ ಕೃಷಿ

ಎನ್ನೆದೆಯ ಹೊಲವು
ಪಾಳು ಬಿದ್ದಿತ್ತು!
ಪ್ರೀತಿಯ ನೇಗಿಲಲಿ
ಉಳುವವರಿಲ್ಲದೇ ...
ಬೆಳೆದ್ದಿದ್ದವು ಅದೆಷ್ಟೋ
ರೋಗದ ಗಿಡಗಳು
ಹಾಳ-ಹೆಸರಿಲ್ಲದೇ...

ನಿನ್ನಯ ಪ್ರೇಮದ ನೇಗಿಲ
ಹರಿತದಿಂದ
ಈ ಜಡ ಮನವು
ಸಡಿಲಗೊಂಡು
ನಿನ್ನಯ
ಮಮತೆಯ
ಮಳೆ ಹನಿಗಾಗಿ
ಕಾದು ಕುಳಿತಿಹುದು...

ಆವ ಸಸಿಯ
ಬೀಜವಿಹುದೋ ನಿನ್ನಾತ್ಮದಲಿ
ನಾನರಿಯೆನು...

ನನಗೊಂದು ಆಸೆಯಿಹುದು!!

ನೀ ತುಳಸಿಯಾಗಿ
ಜನ್ಮವನು ತಳೆದು
ಬೆಳೆದು ನಿಲ್ಲು
ಎನ್ನೊಡಲ ಕಣ ಕಣದೊಳಗೆ...
ಎನ್ನ ಚಿತ್ತಕ್ಕೆ ಹಾರವಾಗಿ
ಚಿತೆಗೆ ಧೂಪವಾಗಿ
ಪರಮಾತ್ಮ-ಹುತಾತ್ಮರ
ಕೊರಳೆದೆಯಲ್ಲಿ ಅನಂತವಾಗಿ...

~ಜಿ.ಪಿ.ಗಣಿ~